afscheid van Marguerite

Delen

Margrietje had geen gemakkelijk leven, geen eigen kinderen,
maar gelukkig wel iemand op wie ze altijd is kunnen blijven rekenen.
Ik werd zelf ontroerd hoe iemand zo nabij kan zijn,  zelfs als er geen DNA is dat bindt.

Natascha vertelt haar verhaal: 

Dit was voor mij de eerste maal dat ik van dichtbij iemand verloor en ook dat ik de uitvaart moest regelen.
Wanneer een naaste komt te overlijden, moet je op korte tijd een heleboel beslissingen nemen…
vragen die je moet beantwoorden…

Vragen op een moment dat je met het verlies van een dierbare wordt geconfronteerd...
moeilijk dus en soms onoverzichtelijk, als een donderwolk boven je hoofd.

Het eerste wat ik toen heb gedaan is contact opgenomen met de begrafenisondernemer,
die mij dan met Mario in contact bracht.
Toen hij bij mij thuis langskwam om de uitvaart persoonlijk met mij te bespreken,
voelde ik mij onmiddellijk op mijn gemak en gerustgesteld.  

Samen hebben we het levensverhaal van Margueritte besproken, haar karakter, mijn relatie met haar,
haar lievelingsmuziek kortom hoe ze was als mens…als persoon.
En op die basis hebben we samen een prachtige viering tot stand gebracht.

Mede dankzij de steun van Mario is het mij ook gelukt om zelf een tekstje te schrijven
en het zelf ook te kunnen voorlezen op de uitvaart!
Iets waar ik je nog steeds ontzettend dankbaar voor ben!

Dank u wel om voor mij op die droevige dag
toch een beetje het zonnetje te laten schijnen tussen de donderwolken door!

Ik denk dat door die steun ook voor mij het verwerkingsproces makkelijker is verlopen,
omdat ik bij dit alles toch wel een positief gevoel heb overgehouden.

Natascha